Oktober 28-31, 2021 On line, GRATIS
Litouws Cultureel Centrum samen met EUNIC Netherlands nodigt je uit voor EUNIC Filmdagen On line - Archeology of love. Op het platform EUNIC Filmdagen vindt u zowel recente producties uit 2018 als oudere pareltjes uit 1963: drama, documentaire, zwarte humor...
Filmcritica Neringa Kažukauskaite introduceert het programma:
Archeologie van de Liefde in een Mozaik van de Europese Film
Dit jaar zoemt de EUNIC Nederlandse Filmdagen in op de archeologie van de liefde in film. De films op het programma, die gemaakt zijn in verschillende Europese landen en die een verschillend historisch perspectief hebben, tonen de liefde in al haar facetten: het romantische begin en alle vormen die zij aan kan nemen. In deze cinematografische productie manifesteert zich de kracht van de liefde, die zowel een scheppende als een vernietigende kracht heeft– en soms beide, in een complexe politieke, sociale of culturele context.
De Estlandse documentaire “Soviet Hippies” uit 2017, onderzoekt de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw, toen in de Sovjet Unie de hippiebeweging opgang deed. De “Rode Hippies” vormden een kleurrijke groep. Ze hadden lang haar, droegen jeans en luisterden naar Westerse muziek. Vanuit alle richtingen van het immense land kwamen de hippies samen en deelden hun ideeën over vrede, vrijheid en liefde. Deze beweging was de Sovjet autoriteiten echter een doorn in het oog. Aan de hand van de herinneringen, muziek, tekeningen, foto’s en beeldmateriaal van de hippies, neemt deze film van regisseur Terje Toomistu je mee op reis met de hippies van weleer. Dit gebeurt in omgekeerde richting, vanaf het heden terug naar hun jeugdjaren. Vrije liefde en seks waren een belangrijk onderdeel van het hippiebestaan. Voor hen was liefde een van de belangrijkste manieren om uiting te geven aan het idee van vrijheid. Wanneer ze liefhadden en de liefde bedreven, konden ze zich tenminste vrij voelen, zelfs in een systeem dat zowel het lichaam als de geest in sterke mate trachtte te beheersen.
Maar een liefdesverhaal kan ook een verhaal worden van rouw, terwijl het verlies ontkend wordt, van een verlangen om te ontsnappen aan de werkelijkheid, een kwellend gevoel van schuld en zelfs een verlangen naar wraak. Met de film “The History of Love” uit 2018, laat de Sloveense regisseur Sonja Prosenc ons zo’n soort liefde zien. Zij maakt gebruik van een unieke vorm van cinematografische poëzie, een vrije vertelstijl, subtiele hints en eloquente details. De film is van een verbazingwekkende visuele schoonheid; voor zijn werk kreeg Mitja Licen verschillende keren de Prijs voor Beste Cameraman. De protagonist, Iva, kan de dood van haar moeder, die omkomt door een auto-ongeluk, maar niet verwerken. Haar rouw wordt nog dieper wanneer ze zich realiseert hoe weinig ze eigenlijk weet van het leven van haar moeder. Hoewel filmcritici de film hebben bestempeld als een “atypische Sloveense film”, was de film de officiële gegadigde voor ’s lands prijs “Oscar for Best International Film”, won verschillende nationale filmprijzen en kreeg een speciale vermelding op het Karlovy Vary Festival.
In de Britse korte film “Ladies Day” uit 2018, zien we hoe homofoob gedrag zelfs in het schijnbaar onschuldige gebabbel bij de kapper doordringt. Toch ontluiken er romantische gevoelens bij twee jonge meisjes.
De verstikkende liefde van ouders, familie, of de omgeving, kan de ziel en het lichaam een behoorlijke deuk geven, zelfs van een zeer getalenteerd iemand. De biografie van Giacomo Leopardi, een van 19-eeuws Italië beroemdste schrijvers en filosofen, vormt de basis voor de film “Leopardi”, uit 2014. Zijn ervaringen met de liefde lagen ten grondslag aan Leopardi’s pessimistische wereldbeeld: het idee dat ongelukkig zijn een constante factor is in het menselijk bestaan. Dit alles leidde tot gezondheidsproblemen en zijn vroegtijdige dood. De rol van de dichter Leopardi wordt gespeeld door een van Italië’s meest prominente hedendaagse acteurs, Elio Germano. Voor deze rol won hij de Venice Festival Award en kreeg vele andere onderscheidingen.
Wat doe je allemaal niet om je geliefde echtgenote een beter leven te kunnen geven, zelfs als die echtgenote je moeite niet erg op prijs weet te stellen en je pogingen egoïstisch genoeg als vanzelfsprekend beschouwt? De beroemde Italiaanse acteur Nino Manfred, in de rol van Jose Luis, werkt voor een uitvaartorganisatie in Madrid. Dan wordt hij verliefd op de dochter van de beul. Ze trouwen, maar het jonge gezin heeft het financieel moeilijk. De beul gaat met pensioen en probeert zijn schoonzoon over te halen hem op te volgen. Op die manier zou het jonge stel in aanmerking komen voor een appartement. In de veronderstelling dat hij nooit zal hoeven doden, stemt Jose met tegenzin toe. De film is een accurate metafoor voorde de situatie waarin de beul plotseling zelf slachtoffer kan worden. De satirische zwarte komedie, “The Executioner” uit 1963, van een van Spanjes belangrijkste regisseurs, Luis Berlange, is een klassiek voorbeeld van de Spaanse cinema. De hedendaagse Spaanse regisseur Pedro Almodovar noemt deze film de beste film over de doodstraf die ooit is gemaakt.
Ook de film “A Woman and her Four Men” uit 1983 is een nationale klassieker. Deze film neemt ons mee naar Pruisisch Litouwen (Litouwen Minor), aan het eind van de 19de eeuw. De film is echter niet zo zeer gebaseerd op historische feiten, maar meer op een door de regisseur zelf gecreëerde werkelijkheid, die lijkt op een allegorie. In dit bijna iconografische landschap raken de lotgevallen van een vader, zijn zoons en een vrouw met elkaar verweven. Hun melancholieke verhalen ontspinnen zich langzaam, om uiteindelijk overspoeld te worden door het koude water van de zee en meegenomen te worden door het zand en de wind. Toch is dit niets anders dan de natuurlijke kringloop van het leven. Tragische gebeurtenissen worden afgewisseld door vreugde om nieuw leven. In een afgelegen huis aan zee is daar een vrouw, met veel emotie en uitzonderlijk vertolkt door actrice Jūratė Onaitytė, die de vier mannen, de een na de ander, lief heeft. 
Is het mogelijk om ook onder de meest inhumane omstandigheden lief te hebben? In de Hongaarse film “Eternal Winter” uit 2018 draait het om deze vraag. De film won de prestigieuze “Emmy” voor Beste Actrice (Gera Marina). Regisseur Atilla Szász baseerde de film op een waargebeurd verhaal. Wanneer het Sovjet leger in 1944 Hongarije binnenvalt, worden duizenden mensen van Duitse origine, maar ook van andere nationaliteiten, naar Oekraïense kolenmijnen gedeporteerd, om daar gedwongen arbeid te verrichten. Zo ook Irén, een jonge vrouw die in de hel van een concentratiekamp terecht komt, maar daar geholpen wordt te overleven door een medegevangene, Rajmund. Is het liefde of de kans te overleven, die hen samenbrengt in dit landschap waar het eeuwig winter is?
In de Oostenrijkse film “Shirley – Visions of Reality” uit 2013, komen 13 schilderijen van de bekendste Amerikaanse schilder, Edward Hopper, opnieuw tot leven. De schilderijen tonen de sociale en politieke atmosfeer van het leven in Amerika in de jaren tussen 1940 en 1970. We kijken mee door de ogen van een actrice en worden deelgenoot van haar gedachten, haar emoties en overdenkingen. In wat voor realiteit bevindt Shirley zich en welke vertegenwoordiging van die werkelijkheid, welke beelden ziet zij? Hoe gaat zij om met professionele uitdagingen? Identificeert zij zich met het heersende beeld van de echtgenote? Is het belangrijk voor haar om een levenspartner te hebben? Regisseur Gustav Deutsch experimenteert met de taal van de cinema en zoekt naar antwoorden door middel van Shirley’s innerlijke monologen.
Door Neringa Kažukauskaitė, filmcritica. (vertaling uit het Engels door Annemieke Quax)
Na je registratie ontvang je een wachtwoord die je gratis toegang tot de volgende films geeft:
HISTORY OF LOVE (2018, Slovenie) A WOMAN AND HER FOUR MEN (1983, Litouwen) LEOPARDI / IL GIOVANE FAVOLOSO (2014, Italie) SHIRLEY – VISIONS OF REALITY (2013, Oostenrijk) ETERNAL WINTER (2018, Hongarije) THE EXECUTIONER (1963, Spanje) SOVIET HIPPIES (2017, Estland) LADIES DAY (2018 VK )
Niet Engelstalige films zijn Engels ondertiteld.
eunicfilmdagen.nl Dit keer gratis!
Organisatie/ samenwerkingsverband: Litouws Cultureel Centrum en andere leden-organisaties van Eunic Netherlands. De Litouwse filmvertoning is een onderdeel van het project nitiatieven voor het verspreiden van hedendaagse Litouwse cultuur in Nederland_/ Šiuolaikinės lietuvių kultūros sklaidos iniciatyvos Nyderlanduose